گردِنم ، صورت چی ماه تو دیدن داره
شهدالله که ناز ِ تو کِشیدن داره
خال ’ور کنج لَوِت دیدم وای خو ’گدنِه
نقطه هرجا که غلط وَست مِکیدن داره
تو ’گدی هر چه دل ِ تنگِت اِخو وامو بگو
بشنو ایدوست که شرح ’مو شِنیدن داره
دلم از عشق تو وابید چو یک قطره خین
لرز لرزونه که دی ِ میل چکیدن داره
چو ’نو دنیا بِمو تنگه که ندونم چه ’کنم
مرغ روحم ز تنم عزم پریدن داره
گو به فرهاد ز شیرین نه ’یو تقصیر تونِه
عشق البته ’یونِه کوه بریدن داره
مِس مجنون که به صحرای جنون پاوا کرد
چَشمِسَم کور ندونست ’دویدِن داره
’یو خو آبید که دالو به کِلاف ِ رِشتِن
یوسف گمشدنِه چشم خریدن داره
اول عشقه و افسر ز تو مایوس آبید
باوجودی که ’گدِن عشق رسیدِن داره
