بخشی از تصنیف گونه‌کان سراینده

بخشی از تصنیف گونه‌کان سراینده:

دکتر علی آسمند جونقانی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شامِیی فکره دوشدم
یاد او دوره دوشدم
غم گلمیش قاپی چالمیش
پیمانم تِزدن دولمیش
خوش گلدی پاییز گلدی
سوق لگ چقدی تز گلدی
سالدارانی گون دوتمیش
داغ و داشی جان دوتمیش
اوت باشمه یانی یر
گون کوهشیخه چالی یر
ای داد ای داد ای دادُم
صد داد وصد بیدادم

               چلتوک لیی یقی لر
                پیشال لنیّ سلکی  لر

رعیت گدمیش چلتوکه
قومز دان لیی توکه
قوه قوه یقی لر
بافه بافه قویی لر

صد پشته باقلیی لر
بنه بنه وری لر
ایکلیله گونکانه
گون ورمیش بام و بانه
تزرگ جانم یاپاشیی
شام اولدی وای یاماشیی

       ای داد ای داد ای دادم                               
            صدداد وصد بیدادم 

چام سالمیش له خرمنه ……..

سوفال لیی دیی له
چلتوکی آرّه یی له
گونی گونی دوتی له
ایوان چنه تکی له

دیمانه آپاری له
دییل له و دیی له
چاله یی باقلیی له
اوت چالیه سالی له
آنه مطبق ایچنده
یوخه سی ساج ایسنده
پلو شیری قوییّ یر
مژمه چنه تکیّ یر

یاق پلوه وری له
دورهم اوتری له
او دوران دن خبر یوخ
شامُ اولمیش و سحر یوخ

         ای داد ای داد ای دادم 
          ،صد دادم و بیدادم

شام اولمیش و شام المیش
درّی لگ تمام المیش
گونه کانی غم دوتمیش
جانُمزی سم دوتمیش

      ای داد ای داد ای دادم
      صد داد و صد بیدادم

روخونه یی له دوتمیش
چشمه لیی قورتمیش
سو یوخ لوار له چنده
هچ کس یوخ لیرو چنده
اوراق و للّی هارده
دیمان و آرچی هارده
تونگی و یانه هارده
خورجین و چکمه هارده

نه چلتوک و چلتوک چین
نه خرمن و نه هرچین

      داغدی لک و پک اولمیش 
       بدون لک لک اولمیش 

برنج یری ول اولمیش
رعیت کلّ و ذلّ اولمیش
اوضاع نقّد دیشلمیش
ملت خوار و زار اولمیش

رعیت ایشندن قالمیش
درّی لگ دن دوق اولمیش
قردش قردش دن قالمیش
ویلان و بیکار اولمیش
رابطه له قت اولمیش
اینیستا و چت اولمیش

          اینی و گورمی هارده 
          دازه و باجی هارده

عمه و عامو هارده
خارزا و هالو هارده
آنه دوشمیش ای چنه
بُوّه کولوم لی چنه

شام اولمیش و شام المیش
جوان له ناکام المیش

            ای داد  ای داد ای دادم         
             صد داد و صد بیدادم

برنج و بوقده هارده
آرپه و یونجه هارده
نوند و یوکز هارده
اوشاق اون سکز هارده
غم دوتمیش گونکانی
قوره میش باغ بکانی

            پیمانه مز دولمیش ده 
            آت دن بزی سالمیش ده


          ای داد ای داد ای دادم                
         صد داد و صد بیدادم

حوصلم دا داشی یر
تز اول که گون باتی یر
دنیا نقّد یالنده …
با تقدیم احترام علی آسمند جونقانی