کتیبه بکان جونقان
این کتیبه مربوط به دوران قاجاریه بوده و در تنگ سراب بکان واقع در شمال شهر جونقان در فاصله 50 کیلومتری شهرکرد کشف شده است. ابعاد این کتیبه 52 × 103 سانتیمتر بصورت ایستاده و به خط نستعلیق و در 15 سطر توسط فردی بنام اسدا… (آقا اسدا…) نوشته شده است.
متن کتیبه که در حدود 12 سال قبل از کتیبه مشروطیت پیر غار در سال 1322 هـ . ق نوشته شده بیانگر این واقعه تاریخی است که در سال نهم سلطنت مظفرالدین شاه ، خوانین بختیاری جهت مصونیت از بیماری وبا همراه خانواده های خود در سراب بکان که دره ای ییلاقی و مرتفع بوده است مهاجرت نموده و بیاد قربانیان این بیماری و درماندگیهایی که برای آنها بوجود آمده دستور حک این کتیبه را صادر می نمایند.
متن کتیبه به شرح زیر است :
هوالمعر
در سال نهم جلوس اعلیحضرت مظفرالدین شاه قاجار خلدالله ملکه ناخوشی منحوس وبأ دراکثر نقاط ایران سرایت نمود و از طرف اصفهان سرایت به چهارمحال نمود. به این تاریخ که اواسط میزان و غره شعبان است در قرأ میزدج و چهارمحال شیوع دارد جنابان اجل اکرم آقای حاجی علی قلی خان امیر تومان و حاجی خسروخان سالار ارفع بختیاری مد ظلهما باعیال و اطفال مدت یکماه است از جونقان کوچ کرده در سراب بکان نشسته اند.
سنه 1322»
براساس اطلاعات کسب شده تاکنون توریست یا مسافری از این تاریخ بازدید به عمل نیاورده است و مثل کتیبه پیر غار شهرت ندارد. جز اینکه در کتب تاریخی بعنوان یک اثر از آن یاد شده است. اما این اثر تاریخی به دلیل اینکه در نزدیکی شهر جونقان واقع شده و از طرف دیگر نیز این شهر در مسیر جاده خوزستان- شهرکرد واقع شده لذا با اتخاذ تدابیری از سوی مراجع ذیربط میتوان این اثر تاریخی را بعنوان یک جاذبه جهانگردی تقویت کرده تا اینکه مسافران و ایرانگردان خوزستانی و جنوب کشور بتوانند از این اثر تاریخی در کنار دیگر آثار تاریخی شهر جونقان (قلعه جونقان- طاقهای سنگی جونقان) بهره ببرند.