دلُم
دلُم ایخو به زرده جار زیدن
دو وارته مشکِ دونهِ دار زیدن
دلُم ایخو بریم تا دشت لالی
دلامونِ کنیم از غصه خالی
به دشت گُل یه لامردون بسازیم
زنه تشمال و ما وا یک بوازیم
دلُم ایخو به بال چشمه دیمه
یه تش چاله کنیم با بار هیمه
دلُم ایخو که کوگون بهاری
بخونن هر سحر سی بختیاری
