طایفه بختیاری
بختیاریها آریایی الاصل و باز ماندگان اصلی پارسها هستند. این قوم کهن سی قرن است که منطقه فعلی سکونت خودرا در اختیار دارد.آنان در قالب جوامع کوچکتر به زندگی کوچ نشینی مپردازند. البته امروزه ماشاهد شهروندانی هستیم که گاه پدرانشان چند صد سال است که شهرنشین شده اند ولی این شهروندان باافتخار هرچه تمامتر خود را بختیاری معرفی میکنند. همین شهروندان هم هنوز که هنوز است خود را متعلق به طایفه تیره وایل آباء و اجدادیشان میدانند. به هر حال یکنفر بختیاری هر کجا که باشد بختیاری است و متعلق به یکی از شعبه های هفت لنگ و یا چهار لنگ است ونیز به یکی از بابهای نه گانه بختیاری تعلق دارد.
هفت لنگ:بختیاری به چهار طایفه تقسیم می شود
1–دورکی 2- دینارونی 3- بابادی 4-بختیاروند
چهار لنگ: بختیاری مشتمل بر ۵ طایفه است
1-محمود صالح 2- کنرسی 3- موکویی 4- زلقی 5- ممی وند
بختیاری به جامانده از اتابکان لر بزرگ به مرکزیت ایذه می باشد عباس اقبال آشتیانی درتاریخایران می‌گوید بختیاری را از زمان اتابکان لر بزرگ به این نام می‌شناسند اتابکان زیر نظر سلجوقی‌ها حکومت می‌کردند اولین قانون تقسیمات کشوری مورخ۱۳۱۲خورشیدی تحت عنوان قانون ایالات و ولایات، منطقهبختیاریرا که تا قبل از آن به عنوان مجموعه‌ای واحد بود و به وسیله ایلخانی ادارهمی‌شد به چند بلوک تقسیم کرد. طبق این قانون بلوک ایذه تحت حاکمیت حاکماهواز و بلوک آخوره (فریدون شهر) داران، گندمان، لردگان، اردل و غیره تحتسلطه حاکم نشین اصفهان قرار گرفت. در پی این تقسیمات منطقه بختیاری عملا بهسه حوزه مجزاومتمایزاز هم تبدیل گردید:حوزه مال امیر (ایذه)،دهدز،باغ ملک، رامهرمز، هفتگل،مسجدسلیمان، لالی و قسمتهای بختیاری نشینشوشتر، دزفول،اندیمشک وگتوندازبختیاری جداو جزء حکومت اهواز و ولایتخوزستان شدند.حوزه فریدن،فریدونشهرچادگانولنجان تحت عنوان بلوکات حاکم نشین اصفهان ودر ردیف بختیاری مرکزی قرار گرفتند.حوزه استان کنونی چهارمحال و بختیاری که در قالب یک حوزه تابع اصفهان شد.چهارمحال و بختیاری تا قبلاز سال۱۳۳۲در قالب شهرستان شهرکرد وبختیاری از شهرستانهای استان اصفهانبشمار می آمد. در این سال، شهرستان شهرکرد از استان اصفهان جدا و به عنوانفرمانداری مستقل بختیاری در تقسیمات سیاسی کشور قرار گرفت. در سال ۱۳۳۷شمسیفرمانداریمستقل بختیاری وچهارمحال به فرمانداری کل ارتقاء می‌یابد و در محدوده آن فرمانداریهای جدیدبروجن و نیز بخش‌های جدید شوراب و گندمان ایجاد می‌گردند. در مصوبه سال۱۳۵۲هیئت وزیران، فرمانداری کل چهارمحال و بختیاری به استانداری چهارمحال وبختیاری ارتقا یافت. نام چهارمحال و بختیاریاشاره به دو بخش چهارمحال و منطقهٔ بختیاری دارد. چهارمحال بخشی روستانشینمیان اصفهان و منطقهٔ بختیاری بود که از چهار ناحیه تشکیل می‌شد:لار،کیار،میزدجوگندمان. در تقسیمات کنونی استان، لار و کیاردرشهرستان شهرکرد،میزدج درشهرستانفارسان وگندمان درشهرستان بروجن قرارمی‌گیرد،بختیاری نیزشاملشهرستانهایکوهرنگ،فارسان،اردلولردگانمی‌باشد.
جغرافیا
نام بختیاری برای اولین بار درذیل طوایف لربزرگ توسط حمدلله مستوفی ذکرشده است. اما به عنوان یک نامجا و یک نام جغرافیایی درروزگار صفویه به زیستگاه ایل بزرگ بختیاری اطلاق شده‌است. اما در تقسیمات رسمی کشوری ایران استان چهارمحال و بختیاری با مساحت۱۶۵۳۲کیلومتر مربع بین ۳۱ درجه و ۹ دقیقه تا ۳۲ درجه و ۴۸ دقیقه عرض شمالی و نیز ۴۹ درجه و ۲۸ دقیقه تا ۵۱ درجه و ۲۵ دقیقه طول شرقی قرار دارد. این استان دربخش مرکزی کوههای زاگرس بین پیش کوههای داخل واستان اصفهان واقع شده است. از شمال و شرق به استان اصفهان،ازغرب به استان خوزستان،از جنوب بهکهکیلویه و بویر احمد و از شمال غرب به استان لرستان محدود است. این منطقه دارای یک در صدازکل وسعت ایران است و دربستررشته‌کوه زاگرس واقع شده‌است. این منطقه با وجود مساحت کم ده درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد.به علت ماهیت کوهستانی مرتفع، که درمسیر بادهای مرطوب سیستم‌های مدیترانه‌ای قرار داشته و موجب صعود و تخلیه بار این سامانه‌ها می‌گردد، این استان دارای بارش نسبتاً مناسب است. غالبا در مناطق مرتفع نوع بارشبه صورتبرف است و وجود ارتفاعات پوشیدهاز برف یکی از ویژگی‌های اقلیمی این استان است. به علت جوان بودن دوره کوه‌زایی، دراین منطقه وجود بلایا و مخاطرات طبیعی بسیاری چون سیل و زلزله، رانش زمین در اکثر نقاط آن مشاهده می‌شود.ریزشهای جویوبرف و باران درکوههای بختیاری منشاء سرشاخه‌های رودخانه کارون و زاینده رود هستند و آبخیزهای این دو رودخانه را به ترتیب ۱۳۸۰۰ و ۲۷۲۰ کیلومتر مربع شامل می‌شود
