پل سنگی سربی داریوش هخامنشی
به فاصله هشت کیلومتر از شهر جونقان به تنگ تاریخی به نام تنگ سالداران می رسیم ، که متاسفانه بیشتر مردم آن را به تنگ درکش ورکش می شناسند ، ولی اسم حقیقی آن همان تنگ سالداران می باشد .
کوه سالداران ( سالواران ) از بن کوه در دره کی خاکنگری (کلوسی) یا همان کرفسی شروع و تا تنگ درکش ورکش امتداد پیدا میکند ، طبق نظر زمین شناسان کوه قبلا بسیار بزرگتر از کوه فعلی بوده که بر اثر عوامل طبیعی دچار تخریب و ریزش شده است و منطقه ریزش کوه به وضوح در پایین دست آن قابل مشاهده است که در زبان محلی به چل چلها معروف است .
در پایین دست کوه راه تاریخی دژ پارت قرار دارد ، این راه تاریخی از شوش پایتخت زمستانی هخامنشیان آغاز و پس از عبور از تنگ سالداران به اسپادانا و دیگر قسمتهای امپراطوری متصل می شد. رودخانه ی که در تنگ جریان دارد ، یکی از سرکش ترین رودخانه های زمان خود بوده است . برای عبور مسافران از رودخانه در زمان داریوش هخامنشی که کارهای عمرانی و توسعه راهها در دستور کار قرار گرفته بود بر روی رودخانه فوق پل بزرگی زده شده بود. ساختمان اصلی پل دو قوسی بوده که از سنگ و سرب و ملات ساروج برای ساخت آن استفاده شده است. این پل نزدیک به 2500 سال بر روی رودخانه به حیات خود ادامه داده ولی بعلت گذشت زمان و عدم تعمیرات در اوایل قاجاریه دچار تخریب شده است .
بعد از تخریب شدن پل سنگی سربی هخامنشی در اوایل حکومت قاجار اهالی اقدام به ساختن پلی چوبی بر روی رودخانه کردند تا در زمان کدخدایی حاج امیدعلی سنه ی هزاروسیصدوچهل خورشیدی که قسمتی از پل تخریب شده بود با استفاده از چوب درختان قلعه سردار اسد اقدام به بازسازی آن میشود . پل بتنی که سال 62 بر روی رودخانه زده شده است از طرف اداره جهاد در راستای طرح زهکشی دشت جونقان انجام شده است . که متاسفانه چند سالی بیش دوام نیاورد. با توجه به آثار باقی مانده از این میراث کهن ، ضروریست نسبت به ثبت تاریخی و مطالعه دقیق و جامع و باز سازی این اثر سترگ اقدام کرد.
