در ادامه معرفی آثار تاریخی تنگ سالداران (سالواران ) به کاروانسرای خان اوی می رسیم ، این کاروانسرا با شیوه ی خارق العاده به صورت خشکه چین و به شکل گهواره ای باز با نمای هلالی ساخته شده است . به احتمال زیاد از بنا به عنوان کاروانسرا ، پاسگاهی برای تامین امنیت دژ پارت و راهدار خانه استفاده می شده است. چاهی وسط بنا قرار دارد که آب آن از طریق تنبوشه (لوله) که در زبان محلی جونقان به آن تمیشه گفته می شود تامین می شده است ، روبه روی خان اوی در آن طرف رودخانه آسیاب آبی بزرگی قرار دارد که مساحت آن به دو گز می رسد که از لحاظ معماری جزء حیرت انگیزترین آثار در محوطه تاریخی سالواران می باشد.
طبق نظر اداره میراث فرهنگی بنای خان اوی متعلق به دوره ساسانی تا ایلخانی هست ولی شواهد متقن و قابل اثباتی که نشان از متعلق بودن بنا به دوره ی هخامنشی می باشد وجود دارد در اطراف خان اوی در مسیر مالرو قدیمی آسیاب های دستی به نام دست آس قرار دارد که به وسیله آن گندم یا جو را چهار پاره می کردند تا برای مصرف غذای استفاده کنند ، آسیاب دست آس به یقین متعلق به دوره ی هخامنشی می باشد .
در ورودی تنگ سالواران اشکفتی (غار) قرار گرفته که به عنوان تفرجگاه زمستانی و گاهی هم به عنوان پناهگاهی بسیار امن برای مسافران دژ پارت و زمانی هم به عنوان توقفگاهی برای کسانی که از روستاهای اطراف از جمله کاج زغال و آذوقه برای فروش به جونقان می آوردند ، مورد استفاده قرار می گرفته است. سردار اسد و مشاور انگلیسی اش که نقش راهنما و سازمان دهنده را برای او انجام می داد مستر لیارد از اشکفت به عنوان تفریحگاه استفاده می کردند . روبه روی اشکفت چشمه آبی بسیار گوارا هست که گفته می شود که از نظر خاصیت از چشمه دیمه برتر می باشد .
