میزدج قلب پارسوماش است و بخاطر داشتن زمینهای مسطح و رودهای پرآب و راههای هموار از ازمنه کهن مورد توجه بوده و همیشه به عنوان محل سکونت و یکجانشینی استفاده می شده و این منطقه همیشه ایام به مدنیت نزدیک بوده و آثار بسیار تاریخی موید آن می باشد . نام باستانی آن میزآپ داگ بوده که در زمان ساسانیان مخفف می کردند و به آن میزداگ می گفتند . میزآب به معنی آب کم و داگ یعنی جزیره که مخفف آن دگ می باشد ، آب رودخانه های این بخش از باباحیدر و پیرغار سرچشمه می گیرند و همیشه در این سرزمین ساری و جاری هستند و در همه ی سال میزان آب کمی در آن روان بوده که به آن میزآب می گفتند ، حال اگر از بالا به آن نگاه کنیم شکل جزیره مانندی نیز خواهیم دید . میزداگ پس از ورود اعراب به این سرزمین معرب و محرف شده و به میزدج تبدیل شده است ، و از زمان افشاریه به عنوان اسم این بخش رسمیت پیدا کرده است.