نویسنده: بهرام بهمنی

نمـودم به تـاریخ مـن بررسی به از بختیـاری ندیدم کسی به نـاموس غیـرت بود پایبنـد به تـاریخ هـرگز ندیده گزند زنش شیـرزن مردمش شیرمرد نـدارند همتـا به روز نبـرد چه در قم چه کرمان...

منم آن لر پاک زاگرس نشین     منم عاشق برنو و اسب و زین تبارم زشیران،نسب از یلان           منم شاه کت بسته را جانشین منم عاشق مست عطر چویل     منم عاشق کوچ...

دلُم ایخو به زرده جار زیدن   دو وارته مشکِ دونهِ دار زیدن   دلُم ایخو بریم تا دشت لالی   دلامونِ کنیم از غصه خالی   به دشت گُل یه لامردون بسازیم  ...

حالا زنگل دیه مینا ندارن همه زرد و مریضن نا ندارن دیه زنگل اهی گل ندونن منه قند اشکنون ترکی اخونن حالا زنگل ارن بورگان تراشن منه ریسون گچ و اهک اپاشن همه شلوار...

نژادم ز خورشید روشنتر است ز هر کس تو گویی نژادم سر است منم بختیاری شیر تن پدر بر پدر گرز و شمشیر زن چه خونی به رگهایی این طایفه است که هر قطره...

ای سکوت کوه زرد دفتری از خاطراتت باز کن محرمم،با خود مرا همراز کن بهر من از عرصه ی میدان بگو از تفنگ شیرعلی مردان بگو این زمین گهواره و گور من است جان...

اسو خو بید که داس و برزگر بید زغم ها و ز غصه دل به در بید همه راضی به نون و ماست و خرما و هر خورزا ز حالوس واخور بید نشستن مردمون...

آنگاه که غرور کسی را له می کنی، آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی، آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی، آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری،...

اشکهایی که بعد از شکست می ریزیم همان عرق هایی است که برای پیروزی نریخته ایم. بدان همواره هر آنکس که برای رسیدن به تو از همه چیزش می گذرد روزی تنهایت خواهد گذاشت...